कविता

केचित् कल्मषकोषकर्षणकलाकम्राः कुलीनाः क्वचित् कार्पण्येन कुलं कलौ कलयतां कृष्णन्ति कर्मालयम्। कौपीनेषु कुशाग्रबुद्धिकमनाः कृष्ट्वा कृतान्तं क्रमात् काश्यां कर्मकलापलोपत इमे कैवल्यलोकङ्गताः।। १ मौनं मनो मम मुदा महतां विनम्रं मग्नं मुमूर्षति मनाङ्मनुते मतं नो। मात्सर्यमान्द्यमुकुलायितमानवानां मानापमानबहुमानमयं नृमान्यम्।। २ द्विजिह्वा मनुष्याः करोनासमानाः शरीरे स्वतो यान्ति संस्पर्शमार्गैः। ततो$न्तःप्रविष्टा द्रुतं प्राणवायुं हरन्तीव नो पुप्पुसं दूषयन्तः?।। ३